Odczuwanej obecnie niepodległości Narodu Świata nie da się oddzielić od trwającej od wieków walki bohaterów z holenderskim kolonializmem. Kolonializm i imperializm zostały wprowadzone przez Holendrów w celu wzbogacenia własnego narodu. Nieuchronnie wiele z obowiązujących polityk jest bardzo szkodliwych i sprawia, że sytuacja ludzi na świecie jest powodem do niepokoju. Jedną z tych polityk było ustanowienie VOC.
Tak, jedną z polityk wydanych przez holenderski rząd i czyniącą jeszcze bardziej nieszczęśliwe warunki narodu światowego było ustanowienie holenderskiego partnerstwa handlowego, a mianowicie Vereenigde Oost-Indische Compagnie lub VOC w dniu 20 marca 1602 roku. kierownictwo generalnego gubernatora Pietera Both. Jaka jest więc historia powstania LZO?
W XV wieku Europejczycy przeprowadzili wyprawy na dużą skalę w celu znalezienia nowych źródeł ekonomicznych w innych częściach świata, aby przezwyciężyć chaos europejskiej gospodarki spowodowany wojną. Duch złota, chwały, ewangelii sprowadził Holendrów na świat, który jest znany jako główny producent przypraw na świecie, a ich przybycie zostało powitane przez rdzenną ludność.
Z biegiem czasu Holendrzy działali arbitralnie i na dużą skalę wykorzystywali Naród Świata. Holenderska eksploatacja świata pogarszała się, sprawiając, że warunki narodu świata były nieszczęśliwe i cierpiące, zwłaszcza od czasu powstania LZO.
(Przeczytaj także: Zerkanie na warunki społeczności światowej w holenderskim okresie kolonialnym)
Nawiązując do historii, powołanie LZO miało na celu kontrolowanie światowych produktów, a mianowicie w postaci przypraw. Jednak z biegiem czasu Holendrzy nie tylko zmonopolizowali przyprawy, ale byli zdeterminowani, aby zniszczyć istniejące na świecie królestwa, prowadząc politykę divide et impera, czyli tak zwaną politykę walki przeciwko sobie.
Mimo że VOC był w rzeczywistości stowarzyszeniem wyłącznie podmiotów handlowych, ten organ handlowy był wyjątkowy, ponieważ był wspierany przez państwo oraz otrzymywał udogodnienia i przywileje. VOC mógł między innymi posiadać armię, własną walutę, negocjować z innymi krajami i wypowiadać wojnę.
Wiele osób odnosi się do LZO jako stanu w stanie. Tam, gdzie ta firma założyła swoją siedzibę w Batawii na wyspie Jawa, a inne kolonialne posterunki powstały również w innych częściach Indii Wschodnich, które później stały się światem, na przykład na wyspach przypraw (Maluku), które obejmowały Wyspy Banda, gdzie LZO miał monopol na gałkę muszkatołową i maczugę.
Metody stosowane w celu utrzymania monopolu obejmują przemoc wobec miejscowej ludności, a także wymuszenia i masowe mordy. W wyniku surowości ucisku, który miał miejsce na świecie, zbuntowało się również kilka wybitnych postaci społecznych lub ulama w różnych regionach, takich jak Sultan Hasannudin w Południowym Sulawesi, Sultan Ageng Tirtayasa w Banten, Tuanku Imam Bonjol na Zachodniej Sumatrze i Pangeran. Diponegoro w Środkowej Jawie.
Po około 100 latach u władzy LZO w końcu doświadczyło niepowodzenia i bankructwa spowodowanego przez wielu skorumpowanych pracowników, tak że byli bardzo zadłużeni. Jednocześnie rosła potrzeba, którą trzeba było zaspokoić, aby rozpocząć wojnę z Hiszpanią.
