Układ krążenia lub tak zwany w nauce układ sercowo-naczyniowy jest układem narządów, którego zadaniem jest przenoszenie różnych substancji do i z komórek organizmu. W układzie krążenia rozprowadzane są nie tylko substancje pokarmowe, ale także inne substancje, takie jak tlen i dwutlenek węgla.
U ludzi układ krążenia składa się z narządów, które odgrywają rolę w transporcie krwi w organizmie. Narządami tworzącymi układ krążenia u ludzi są krew, naczynia krwionośne i serce.
Krew
Krew jest najważniejszym składnikiem układu krążenia. Krew ma za zadanie przenosić składniki odżywcze, tlen, hormony, przeciwciała i różne inne substancje zi do reszty ciała. Krew składa się z osocza krwi i komórek krwi. Krwinki obejmują erytrocyty, leukocyty i płytki krwi.
Osocze krwi
Aż 55% krwi to osocze krwi, które jest bladożółtą cieczą. Osocze krwi składa się w 90% z wody, a pozostałe 10% to substancje rozpuszczone, które będą transportowane po całym organizmie.
Substancje rozpuszczone w osoczu krwi składają się z hormonów, przeciwciał, białek, składników odżywczych (witaminy, glukoza, aminokwasy, tłuszcze), soli (wapń, sód, potas, magnez), gazów (tlen i dwutlenek węgla) oraz innych substancji metabolicznych. odpady, takie jak mocznik.
We krwi znajdują się również trzy główne białka, w tym albumina, która reguluje ciśnienie osmotyczne krwi; Globulina, która transportuje składniki odżywcze w całym organizmie i odgrywa rolę w układzie odpornościowym; i fibrynogen, białko biorące udział w krzepnięciu krwi. Składnik osocza krwi bez fibrynogenu nazywany jest surowicą.
Erytrocyty
Erytrocyty lub krwinki czerwone to rodzaj krwinek, które są okrągłe, płaskie i wklęsłe w środku (biconkaf) i służą do transportu CO2 i O2 w organizmie.
Erytrocyty nie mają jądra. W ludzkim ciele jest co najmniej 4-5 milionów komórek / ml erytrocytów. Sam kolor jest czerwony ze względu na zawartość hemoglobiny w nim. Erytrocyty powstają w czerwonym szpiku kostnym i mogą żyć tylko do 120 dni. Martwe erytrocyty zostaną przetransportowane do śledziony lub wątroby w celu ich rozbicia. Żelazo zawarte w erytrocytach zostanie przetransportowane przez krew do szpiku kostnego, aby mogło zostać przetworzone w nowe erytrocyty.
Leukocyty
Leukocyty lub białe krwinki to rodzaj komórek krwi, które nie mają koloru. Jego funkcją jest obrona organizmu przed patogenami. W ludzkim ciele znajduje się około 3000-6750 komórek / ml leukocytów.
W oparciu o charakterystykę ich cytoplazmy leukocyty, które mają jądro komórkowe, dzieli się na dwie, a mianowicie granulocyty i agranulocyty. Granulocyty to leukocyty, których cytoplazma ma ziarnistość (drobne ziarna lub kropki zawarte w komórkach), natomiast agranulocyty to leukocyty, które nie mają ziarnistości. Granulocyty obejmują neutrofile, eozynofile i bazofile. Agranulocyty obejmują limfocyty i monocyty.
Płytki krwi
Płytki krwi lub płytki krwi to komórki krwi, które nie mają jądra i są nieregularne. Żywotność płytek krwi jest bardzo krótka i wynosi około 10-12 dni. Płytki krwi odgrywają rolę w procesie krzepnięcia krwi.
Proces krzepnięcia krwi
Gdy dotknie szorstkiej powierzchni, naczynia krwionośne zostaną uszkodzone, a płytki krwi pękną. Płytki krwi uwolnią 2 czynniki, a mianowicie trombokinazę i serotoninę. Serotonina powoduje zwężenie naczyń krwionośnych, co zmniejsza przepływ krwi w okolicy rany. Trombokinaza razem z Ca2 + przekształca protrombinę w trombinę. Aktywna trombina będzie działać jako enzym, który przekształca fibrynogen w nici fibrynowe. Te nici fibryny zbierają się i łączą ze sobą, dzięki czemu czerwone krwinki i osocze krwi łączą się, tworząc skrzep. Utworzy się nowa tkanka, która zastąpi skrzep, tak aby rana się zamknęła.
Naczynie krwionośne
Naczynia krwionośne to układ krążenia w postaci elastycznych rurek mięśniowych lub rur, które przenoszą krew z serca do innych części ciała lub odwrotnie. Naczynia krwionośne można podzielić na dwa, a mianowicie tętnice (tętnice) i żyły (żyły).
Tętnice
Tętnice to naczynia krwionośne, które odprowadzają krew z serca. Największą tętnicę nazywamy aortą, najmniejszą nazywamy tętniczkami.
Tętnice mają grube, elastyczne ściany i wąski, nieotwarty prześwit. Tętnice również nie są wyraźnie widoczne na skórze, ponieważ znajdują się daleko od powierzchni skóry. Wszystkie tętnice, z wyjątkiem tętnic płucnych, dostarczają krew bogatą w tlen. Przepływ krwi do tętnic pulsuje, gwałtownie, a ciśnienie jest duże.
Kapilary
Kapilary to mikroskopijne naczynia krwionośne łączące tętniczki i żyłki.
Kapilary znajdują się w tkankach ciała i umożliwiają dyfuzję między komórkami takich substancji jak glukoza, aminokwasy, mocznik i CO2. Wewnątrz naczyń włosowatych leukocyty mogą przedostawać się przez ściany naczyń włosowatych do otaczającej tkanki, aby zaatakować patogeny, które dostają się do organizmu. Zjawisko to nazywane jest diapedezą.
Serce
Serce jest narządem odgrywającym ważną rolę w pompowaniu krwi. Serce znajduje się w jamie klatki piersiowej po lewej stronie i jest pokryte błoną zwaną osierdziem.
Serce człowieka składa się z czterech komór, czyli prawego i lewego przedsionka, które znajdują się na górze, oraz prawej i lewej komory (komory), które znajdują się na dole.
Serce ma kilka zastawek, które zapobiegają cofaniu się krwi. Pomiędzy przedsionkiem a komorą znajduje się zastawka przedsionkowo-komorowa. Prawa zastawka przedsionkowo-komorowa ma 3 zastawki, więc nazywana jest zastawką trójdzielną, natomiast lewa zastawka przedsionkowo-komorowa ma 2 zastawki, więc nazywana jest zastawką dwupłatkową. Ponadto występuje również zastawka półksiężycowata, która ogranicza aortę do komór.
Ciśnienie krwi
Ciśnienie krwi to ciśnienie powstające w wyniku ruchu serca podczas pompowania krwi. Instrumentem służącym do pomiaru ciśnienia krwi jest tensymetr (sfigmomanometr).
Zwykle ciśnienie krwi u ludzi wynosi 120/80 mmHg. Największa liczba to ciśnienie skurczowe, a mniejsza wartość to ciśnienie rozkurczowe. Ciśnienie skurczowe to ciśnienie krwi, kiedy kurczą się komory serca. Ciśnienie rozkurczowe to ciśnienie, które powoduje rozluźnienie komór serca.
Na ciśnienie krwi wpływa kilka czynników, takich jak objętość krwi, elastyczność naczyń krwionośnych, przestrzeń naczyniowa, siła tętna, wydolność serca, lepkość krwi, wiek, emocje, wydzielanie nadnerczy i masa ciała.
Mechanizm krążenia
Praca układu krążenia człowieka jest kontrolowana przez serce, co jest przydatne do pompowania krwi, aby mogła przepływać do wszystkich ciał. Kiedy mięsień sercowy rozluźnia się, serce jest w stanie rozszerzania się, objętość jest duża, a ciśnienie małe. To powoduje, że krew z żyły głównej (brudna krew z ciała) przedostaje się do prawego przedsionka. Zastawka AV otwiera się i krew nadal wpływa do prawej komory. Tymczasem do lewej półkuli serca krew z żył płucnych (czysta krew z płuc) dostaje się do lewej komory.
Serce kurczy się, gdy mięsień sercowy się kurczy. Krew znajdująca się już w prawej komorze jest następnie pompowana do tętnicy płucnej. W tym czasie zastawka AV zamyka się, a zastawka do tętnicy płucnej otwiera się. Z lewej strony serca do aorty pompowana jest krew z lewej komory. W międzyczasie zastawka AV zamyka się, a zastawka do aorty otwiera się.
Mechanizm krążenia krwi człowieka dzieli się na dwa, a mianowicie duże i małe krążenie. Dlatego ludzkie krążenie krwi nazywane jest podwójnym układem krążenia.
Małe krążenie krwi
Małe krążenie krwi następuje z serca do płuc, a następnie z powrotem do serca. Rozpoczyna się, gdy krew zawierająca dużo CO2 w prawej komorze jest pompowana do płuc przez tętnicę płucną. W płucach, a dokładnie w pęcherzykach płucnych następuje wymiana gazowa CO2 z O2. Krew zawierająca O2 przepływa z powrotem do serca w lewym przedsionku przez żyłę płucną.
Krążenie krwi
Duże krążenie krwi odbywa się z serca w całym ciele, a następnie z powrotem do serca. Tutaj krew bogata w O2 jest pompowana przez lewą komorę, aby krążyć w organizmie przez aortę. W międzyczasie krew zawierająca CO2 z całego ciała dostaje się do prawego przedsionka przez żyłę główną górną (górną część ciała) i żyłę główną dolną (dolną część ciała).
