W języku angielskim istnieją tylko trzy podstawowe formy czasów: Present, Past i Future. Czas teraźniejszy jest używany w odniesieniu do wszystkiego, co się teraz dzieje lub do ogólnych stwierdzeń; Czas przeszły jest używany do wszystkiego, co wydarzyło się w przeszłości; podczas gdy czas przyszły służy do pokazania wydarzeń, które się nie wydarzyły lub będą miały miejsce w przyszłości i zakończą się w przyszłości.
Zatem z tych trzech podstawowych form czasy są następnie dzielone na trzy warianty, w tym proste, ciągłe i doskonałe. Tak więc będzie Simple Present, Present Continuous, Present Perfect i Present Perfect Continuous dla czasu Present; Simple past, Past Countinuous, Past Future, Past Ferfect itp. Dla czasu przeszłego; a także Simple Future, Future Continuous, Future Perfect i Future Perfect Continuous dla czasu przyszłego.
Na pierwszy rzut oka może się to wydawać trudne, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że czasy użycia każdego z tych czasów różnią się od siebie. Ale, jak to się mówi, kiedy jest wola, jest sposób. Zasadniczo wszystkich czasów w języku angielskim można się nauczyć i będą one łatwiejsze do zrozumienia, o ile znasz wzór.
Cóż, tym razem to, czego się nauczymy, to czas Present Perfect, który jest odmianą czasów Present Perfect.
Sam czas present perfect jest czasem opisującym zdarzenie, które rozpoczęło się w przeszłości i nadal trwa do teraz lub zostało zakończone w pewnym momencie w przeszłości, ale efekt nadal trwa. Krótko mówiąc, ten czas jest używany jako łącznik między przeszłością a teraźniejszością. Więc przysłówek czasu jest jak wczoraj, w zeszłym roku, itp. nie są tutaj potrzebne.
Formuła Present Perfect Tense
Czas Present Perfect jest tworzony za pomocą czasownik pomocniczy „Mieć” lub „ma” i imiesłów bierny (czasownik 3). Have jest używane dla ja, ty i przedmiotów w liczbie mnogiej, takich jak: zaimki w liczbie mnogiej (oni, my), rzeczowniki w liczbie mnogiej (dziewczyny, kobiety) i podmioty złożone z koniunkcją „i” (ty i ja, Tom i Jerry). Podczas gdy Has jest używany do pojedynczych przedmiotów, takich jak pojedyncze zaimki trzeciej osoby (on, ona, it) i rzeczowniki w liczbie pojedynczej (JIn, man).
Imiesłowy przeszłe są tworzone przez dodanie -ed, -en, -d, -t, -n lub -ne do podstawowej formy czasownika lub czasownika regularnego. W podstawowej formie czasownika nieregularnego imiesłów czasu przeszłego jest niespójny.
Rodzaj kary
Pozytywny
Temat słowny + ma / ma + czasownik 3 + O / Adv
Temat Nominalny + był / był + Rzeczownik / Adj / Adv
Przykład: skończyłem pracę
Jin pracuje w firmie od dziesięciu lat
Negatywny
Temat słowny + ma / ma + nie + Czasownik 3 + O / Adv
Temat Nominalny + ma / nie + był + Rzeczownik / Adj / Adv
Przykład: nie skończyła pracy
Nie byłem w muzeum
Badawczy
Werbalne mają / ma + temat + czasownik 3 + O / Adv
Nominalny Posiada / ma + Temat + był + Rzeczownik / Adj / Adv
Przykład: Czy pracował w firmie przez dziesięć lat?
Czy skończyłem pracę?
W czasie Present Perfect, często używanymi przysłówkami czasu są „for” i „since”.
Dla używane do pokazywania, jak długo trwa okres czasu.
Przykład: Pracuję w firmie od dziesięciu lat
Dla można pominąć w zdaniu czasu teraźniejszego doskonałego, ponieważ przysłówek tego czasu można nadal zrozumieć, nawet jeśli nie towarzyszy mu w zdaniu.
Przykład: Pracuję w firmie (przez) dziesięć lat
Od służy do wskazania, kiedy zaczyna się okres czasu.
Przykład: Pracuję w firmie od dziesięciu lat.
W przeciwieństwie do for, ponieważ nie można go pominąć w zdaniu czasu teraźniejszego doskonałego, ponieważ może usunąć funkcję przysłówkową czasu i znaczenie samego zdania.
Przykład: Pracuję w firmie od maja
Ale nie mogę, pracowałem w firmie May
