Niektórzy z nas mogą od razu wzdrygnąć się, gdy usłyszą słowo wirus. Co więcej, w tej chwili wirus jest jednym z wrogów, dla których nie ma sposobu, aby sobie z nim poradzić. Nie jest więc zaskakujące, że wirus został uznany za bardzo okropny.
Wirusy to mikroskopijne organizmy (bardzo małe), które są rozproszone w różnych częściach świata. Tak wiele, w przypadku gdy prawie wszystkie ekosystemy na świecie to zawierają, wirusy są nawet uważane za najbardziej rozpowszechnione organizmy na Ziemi. Jego własna natura bywa pasożytnicza.
Mimo to wirusy są również podobne do innych organizmów, mogą być przydatne dla ludzi. Na przykład, w celu zwalczania raka, mówi się, że zabijanie komórek przez wirusa jest wykorzystywane do wirusoterapii, która zabija komórki rakowe w organizmie. Wirusy są również wykorzystywane jako materiał do produkcji insuliny, która jest przydatna dla osób cierpiących na cukrzycę.
Aby uzyskać więcej informacji na temat tego malutkiego, niewidzialnego stworzenia, dowiedzmy się więcej o strukturze wirusa. Z czego to się składa?
Wirusy składają się z kwasu nukleinowego (DNA / RNA), kapsydu, otoczki wirusowej (nie wszystkie mają), osłony ogona, płytki podstawnej i włókien ogonowych.
Kwasu nukleinowego
Kwasy nukleinowe to złożone, biochemiczne makrocząsteczki o dużej masie cząsteczkowej, złożone z łańcuchów nukleotydów zawierających informację genetyczną. Najpowszechniejszymi kwasami nukleinowymi są kwas dezoksyrybonukleinowy (DNA) i kwas rybonukleinowy (RNA). Kwasy nukleinowe znajdują się we wszystkich żywych komórkach, a także w wirusach.
(Przeczytaj także: Rola wirusów w życiu człowieka)
Kwasy nukleinowe są biopolimerami, a ich składowymi monomerami są nukleotydy. Każdy nukleotyd składa się z trzech składników, a mianowicie heterocyklicznej zasady azotowej (puryny lub pirymidyny), cukru pentozowego i grupy fosforanowej. Rodzaj kwasu nukleinowego rozróżnia się na podstawie rodzaju cukru obecnego w łańcuchu kwasu nukleinowego (na przykład DNA lub kwas dezoksyrybonukleinowy zawiera 2-deoksyrybozę).
Capsid
Następną strukturą wirusa, która również wchodzi do głowy, jest kapsyd. Kapsyd jest białkową otoczką wirusa. Składa się z kilku oligomerycznych podjednostek strukturalnych zbudowanych z białek zwanych protomerami. Ta samoobserwowalna trójwymiarowa (3D) podjednostka morfologiczna, która może nie odpowiadać białku osobnika, nazywana jest „kapsomerem”. Kapsyd ogólnie otacza materiał genetyczny wirusa.
Koperta lub koperta wirusowa
Jest to najbardziej zewnętrzna warstwa wirusa, gdy etapy jego cyklu życiowego znajdują się w komórce gospodarza. Wirus w otoczce ma również białko zwane kapsydem między otoczką a jej genomem. Ta otoczka wirusowa pochodzi częściowo z błony komórkowej gospodarza (fosfolipidów i białek) i może również zawierać wirusowe glikoproteiny.
To białko może zapobiegać przedostawaniu się wirusa do układu odpornościowego gospodarza. Glikoproteiny na powierzchni osłonki są przydatne do identyfikacji i wiązania się z receptorami na błonie gospodarza. Wirusowa otoczka łączy się z błoną komórki gospodarza, tak że kapsyd i genom wirusa wnikają do gospodarza i zakażają go.
Płyta bazowa
Podstawa służy jako mocowanie włókien ogonowych i szydła.
Włókna ogonowe
Włókna ogona są częścią igły, która służy do mocowania ciała wirusa do komórki gospodarza. Ten ogon jest przymocowany do głowy kapsydu.
