Obrona państwa to koncepcja opracowana przez ustawodawcę i urzędników danego kraju, dotycząca patriotyzmu osoby, grupy lub wszystkich części składowych państwa w interesie utrzymania bytu państwa. Fizycznie można to interpretować jako próbę obrony przed fizycznymi atakami lub agresją ze strony stron, które zagrażają istnieniu kraju, podczas gdy niefizyczne pojęcie to jest interpretowane jako próba podjęcia aktywnej roli w rozwoju narodu i państwa. Przez co? Tak edukacyjne, moralne, społeczne i tak dalej.
Podstawą koncepcji obrony państwa jest służba wojskowa. Z wojskiem lub innym państwowym aparatem obronnym jako podmiotem, albo jako wybrana praca, albo w wyniku nieświadomego planu (pobór). Niewiele krajów na świecie narzuca obowiązkową służbę wojskową swoim obywatelom, którzy spełniają wymagania. Niektóre przykłady to Korea Południowa, Izrael, Iran i Singapur. A co ze światem?
W świecie samo znaczenie obrony państwa można interpretować jako coś, co ma ważne znaczenie w kraju. Przejawia się to nie tylko poprzez siłę fizyczną, taką jak broń, wojsko czy działania wojenne, ale można to również wykazać różnymi wysiłkami.
Krótko mówiąc, spektrum obrony państwa jest tutaj bardzo szerokie, ponieważ obejmuje rzeczy od subtelnych do najbardziej brutalnych. Na przykład dbanie o dobre stosunki z współobywatelami, bycie częścią postępu w kraju i tak dalej. Chociaż najostrzejszy przykład, tak, wspólnie chwytajcie za broń, gdy bezpieczeństwo oraz jedność i integralność państwa są zagrożone.
Cóż, mowa o zagrożeniu ze strony państwa. Zasadniczo dzieli się to na dwa, w zależności od źródła zagrożenia, a mianowicie zagrożeń z zewnątrz i zagrożeń od wewnątrz.
(Przeczytaj także: Tło i wpływ rewolucji rosyjskiej)
Zagrożenia z zewnątrz obejmują wszystko, co zagraża krajowi pochodzącemu z zagranicy. Zagrożenia wewnętrzne obejmują wszystko, co zagraża krajowi pochodzącemu z jego własnego kraju. Na przykład ruch 30 września PKI zagroził ideologii państwowej kilkanaście lat temu.
Podstawowe elementy obronności państwa
Obrona Państwa to postawa i zachowanie obywateli przepojonych miłością do Jednolitego Państwa Republiki Światowej opartej na Pancasila i Konstytucji z 1945 roku.
Jest to zarówno prawo, jak i obowiązek każdego obywatela do ochrony kraju przed wszystkimi zagrożeniami zagrażającymi jedności, integralności i bezpieczeństwu państwa. Dlatego każdy człowiek musi mieć świadomość udziału w wypełnianiu i obronie niezależności. Świadomość obrony kraju rodzi się z każdego z nas. Oto podstawowe elementy:
➢ Kochaj ojczyznę
➢ Uwierz w Pancasila
➢ Gotowość do poświęceń dla Republiki Indonezji
➢ Świadomość narodowa i państwowa
➢ Posiadać początkową zdolność do obrony kraju
Na świecie obrona państwa jest regulowana na podstawie pierwszego akapitu Konstytucji z 1945 r., Który pokazuje, że obrona państwa stała się pilna od czasu uzyskania przez Świat niepodległości. Zasady, na których opiera się obronność państwa, poza wyjaśnieniem zawartym w Konstytucji z 1945 r., Wymienione są również w art. 27 ust. 3 oraz w rozdziale XIII art. 30 konstytucji z 1945 r.
Treść ustawy objęła system obronności i bezpieczeństwa ludu powszechnego, który składa się z trzech elementów, a mianowicie:
Głównymi składnikami są TNI i Polri. Tam, gdzie TNI ma za zadanie dbać o bezpieczeństwo państwa, a Policja ma za zadanie porządkować społeczeństwo. Komponenty rezerwowe, czyli infrastruktura używana w celu utrzymania lub wzmocnienia głównego komponentu.
Tymczasem elementem wspierającym jest udział ludzi w obronie kraju. Przykładami tego komponentu są Hansip (obrona cywilna), Wanra (ruch oporu), Kamra (ochrona ludności), Menwa (regiment studencki), SAR, PMI i tak dalej.
