Dochód narodowy to średnia kwota dochodu otrzymywanego przez wszystkie gospodarstwa domowe (RTK) w danym kraju. Dochód jest obliczany przez okres lub rok. Nie tylko obywatele, którzy pracują, liczy się również liczba bezrobotnych.
Dochód narodowy jest także wskaźnikiem mierzącym poziom rozwoju i rozwoju dobrobytu kraju. Kierunek, cele i strukturę gospodarki kraju można spojrzeć na jego dochód narodowy.
Obliczenie tej liczby jest jednym ze sposobów oceny gospodarki kraju. Za pomocą dochodu narodowego rząd może ocenić wydajność swoich zasobów ludzkich i zmierzyć produktywność kraju.
(Przeczytaj także: Dochód narodowy według ekspertów)
Istnieją trzy sposoby określania wartości dochodu narodowego, a mianowicie podejście produkcyjne, podejście do wydatków i podejście do dochodu.
Metoda podejścia produkcyjnego
Produkcja to działalność, która tworzy wartość dodaną (wartość dodana). Przy obliczaniu dochodu narodowego metodą produkcyjną konieczne jest jedynie obliczenie wartości dodanej w każdym sektorze produkcji. Wartość dodana jest sumowana ze wszystkich sektorów w jednym okresie. Wartość dodana odnosi się tutaj do różnicy między wartością produkcji (wartością wyjściową) a wartością kosztu pośredniego (wartością wejściową), czyli materiałami zaangażowanymi w proces produkcji, w tym surowcami i materiałami pomocniczymi.
Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Przemysłu (ISIC) klasyfikuje światową gospodarkę na trzy sektory, a mianowicie sektor podstawowy (rolnictwo, hodowla, leśnictwo, rybołówstwo, górnictwo i kopalnictwo), sektor wtórny (przemysł wytwórczy, energia elektryczna, woda i gaz) oraz sektor trzeci sektor (handel, hotelarstwo, restauracja, przewóz towarów, telekomunikacja itp.).
Formuła dochodu z wykorzystaniem podejścia produkcyjnego jest następująca.
Y = (P1 x Q1) + (P2 x Q2) +…. (Pn x Qn)
Y = dochód narodowy
P1 = cena towaru do-
Q1 = rodzaj towaru do-
Pn = cena n-tego dobra
Qn = n-ty rodzaj towaru
Metoda podejścia dochodowego
Podejście dochodowe sumuje dochody z różnych czynników produkcji, które mają wpływ na proces produkcji. Cały dochód uzyskany przez właścicieli czynników produkcji w jednym okresie sumuje się i staje się dochodem narodowym.
Czynniki produkcji obejmują pracę, kapitał, ziemię i wiedzę / przedsiębiorczość. Każdy czynnik produkcji będzie generował inny dochód. Przykładami są pracownicy, którzy otrzymują pensję / pensje, właściciele kapitału otrzymują odsetki, właściciele gruntów otrzymują czynsz, a przedsiębiorcy zarabiają.
Wzór na obliczenie podejścia dochodowego jest następujący.
Y = r + w + i + p
Y = dochód narodowy
r = dochód z wynagrodzeń, pensji itp.
w = dochód netto z czynszu
i = dochód z odsetek
p = dochód z zysku firmy / indywidualnej działalności
Metoda podejścia wydatkowego
Ostateczną metodą obliczania jest podejście do wydatków. Podejście to polega na zsumowaniu wszystkich wydatków w różnych sektorach gospodarki, w tym gospodarstw domowych, rządu, przedsiębiorstw, społeczności zagranicznych w określonym przedziale czasu.
(Przeczytaj także: dochód narodowy, wzory do obliczania PKB, PNB i inne)
Rodzaje wydatków każdego podmiotu gospodarczego są różne, takie jak wydatki konsumpcyjne, wydatki inwestycyjne, wydatki rządowe oraz wydatki na eksport i import. Stamtąd otrzymujemy następującą formułę podejścia do wydatków.
Y = C + I + G + (X-M)
Y = dochód narodowy
C = konsumpcja w gospodarstwie domowym
I = inwestycja
G = wydatki rządowe
X = eksport
M = import
