Na swojej drodze naród świata doświadczył wielu zmian zarówno w konstytucji, jak iw systemie rządów. Gdzie po uzyskaniu niepodległości w 1945 roku Świat nadal szuka systemu rządów, który zostałby uznany za właściwy dla życia narodu i państwa. Jednym z systemów rządów, który został wdrożony na świecie, jest system Liberalnej Demokracji. Sama demokracja liberalna jest systemem politycznym, który stanowi konstytucyjną ochronę praw jednostki przed władzą rządową.
Począwszy od uznania suwerenności naród światowy zaczął organizować życie polityczne i gospodarcze. Okres demokracji liberalnej to czas, kiedy światowy system parlamentarny nadal naśladuje zachodni system parlamentarny, który powstał po rozpadzie Zjednoczonej Republiki Światowej (RIS) w 1950 roku.
Ten okres liberalnej demokracji upłynął pod znakiem mnożenia partii politycznych i uchwalenia gabinetu parlamentarnego. W tym czasie Świat jako „nowy kraj” musiał się wiele nauczyć na różne sposoby, przez co kraj stawał się coraz silniejszy. Jednym z nich jest sektor gospodarczy, który w wyniku częstych zmian gabinetowych negatywnie wpływa na życie gospodarcze świata.
(Przeczytaj także: Świat w erze demokracji kierowanej)
Aby poprawić ten stan, rząd wydał kilka polityk gospodarczych. Programy w erze liberalnej demokracji obejmowały Starifudi Scissors, Program Banteng, Nacjonalizację De Javasche Bank i Politykę Ekonomiczną Ali-Baby.,
- Nożyczki Syarifudin
Nożyczki Syarifudin to polityka cięcia wartości pieniądza lub seneringu podjęta przez Ministra Finansów Syafruddina Prawiranegara. 20 marca 1950 r. Wszystkie pieniądze wyceniane na 2,50 Rp i więcej straciły na wartości o połowę. Ma to na celu przezwyciężenie deficytu budżetowego w wysokości 5,1 miliarda rupii i zmniejszenie ilości pieniądza w obiegu.
- Program twierdzy
Program Benteng to system gospodarczy, który ma na celu zmianę kolonialnej struktury gospodarczej w krajową strukturę gospodarczą poprzez rozwijanie światowych przedsiębiorców dzięki kredytom. Niestety program ten nie powiódł się, ponieważ przedsiębiorcy nie byli w stanie konkurować, a zamiast tego wpłynęli negatywnie na deficyt budżetowy, który w 1952 r. Wzrósł do 3 mld.
- Nacjonalizacja De Javasche Bank
W 1951 r. Rząd znacjonalizował De Javasche Bank i przekształcił go w Bank Światowy. Ma to na celu zwiększenie przychodów, zmniejszenie kosztów eksportu i drastyczne oszczędności. Wraz z nacjonalizacją banku, który był pierwotnie własnością Holandii, rząd byłby bardziej elastyczny w prowadzeniu polityki gospodarczej i monetarnej.
- Polityka gospodarcza Ali-Baby
System gospodarczy Ali Baby obejmował rdzennych biznesmenów (Ali) i biznesmenów chińskiego pochodzenia (Baba). W ramach tego programu etniczni chińscy przedsiębiorcy są zobowiązani do szkolenia miejscowych pracowników, a w zamian otrzymają od rządu pomoc w postaci kredytów i licencji.
Pierwsze wybory powszechne
W tym okresie liberalnej demokracji w 1955 r. Rząd po raz pierwszy przeprowadził wybory krajowe. We wrześniu ludzie wybierają przedstawicieli DRL, a w grudniu wyborcy ponownie wybierają kolejnych przedstawicieli, którzy będą pracować w instytucji zwanej okręgiem wyborczym.
Ponadto doszło do kilku kryzysów politycznych, w wyniku których wiele zmian w rządzie było spowodowanych niestabilną sytuacją polityczną. W tym czasie odnotowano 7 gabinetów, a mianowicie gabinet Natsira (6 września 1950-21 marca 1951), gabinet Sukimana-Suwirjo (26 kwietnia 1951-3 kwietnia 1952), gabinet Wilopo (3 kwietnia 1952-3 czerwca 1953). ), gabinet Ali Sastroamidjojo (31 lipca 1953-12 sierpnia 1955), gabinet Burhanuddin Harahap (12 sierpnia 1955-3 marca 1956), gabinet Ali Sastroamidjojo II (20 marca 1956-4 marca 1957), gabinet Djuandy (9 kwietnia 1957- 05 lipca 1959).
Okres demokracji kierowanej
Na podstawie dekretu prezydenckiego z 5 lipca 1959 r. Naród światowy powrócił do konstytucji z 1945 r., A świat wszedł w nową fazę zwaną fazą demokracji kierowanej. W epoce demokracji kierowanej oraz w rozwoju gospodarczym doszło do kilku wydarzeń politycznych.
Jeśli chodzi o rozwój gospodarczy w erze kierowanej demokracji, to między innymi powołanie krajowej agencji planowania rozwoju, obniżenie wartości pieniądza (dewaluacja), deklaracje gospodarcze i drukowanie nowych pieniędzy.
