Młodzież jest motorem ruchu niepodległościowego i walki o wyzwolenie z kolonializmu, począwszy od tworzenia organizacji młodzieżowych. Budi Utomo ((pisownia van Ophuijsen: Boedi Oetomo)), organizacja młodzieżowa, która stała się prekursorem przebudzenia młodzieży w formułowaniu walki o niepodległość świata, a do tej pory okres ten znany jest jako Narodowy Dzień Przebudzenia (Harkitnas).
Idea walki o uwolnienie się od samych kolonialistów rozpoczęła się wraz z utworzeniem organizacji młodzieżowej Budi Utomo 20 maja 1908 r. Przez dr. Studenci Soetomo i STOVIA, a mianowicie Goenawan Mangoenkoesoemo i Soeraji za pomysł Dr. Wahidin Sudirohusodo.
Młodzieżowa organizacja Budi Utomo w początkach swojego powstania miała charakter społeczny, gospodarczy i kulturalny. Ponadto jego członkostwo jest również ograniczone wyłącznie do wykształconych grup młodzieżowych w języku Java. Młodzież studiująca wówczas medycynę w STOVII doskonale zdawała sobie sprawę, że to w ich rękach przyszłość narodu i kraju jest wolna od kolonializmu.
Faza przywództwa Budi Utomo
W różnych literaturach stwierdza się, że organizacja Budi Utomo powstała z pomysłu młodych ludzi, którzy studiowali medycynę. Gdzie dokładnie o 9 rano w niedzielę 20 maja 1908 r. Wyjaśnił pomysł Budiego Utomo jako organizacji młodzieżowej, która przyniesie zmiany w przyszłości narodu i kraju. Z tego powodu młodzież zgodziła się podzielić swoimi obowiązkami ze „starszymi”, aby kierować organizacją Budi Utomo, tym bardziej że młodzież miała jeszcze wiele obowiązków jako studentów medycyny i nie mogli w pełni dzielić swojego czasu na prowadzenie organizacji.
W 10-letniej fazie przywództwa Budi Utomo nastąpiło kilka zmian w liderach organizacyjnych. Chociaż przywództwo jest bardziej zdominowane przez "Priayi" lub arystokratów z kręgów keratynowych na Jawie. Takich jak Raden Adipati Tirtokoesoemo, były regent Karanganyar i Pangeran Ario Noto Dirodjo z Pałacu Pakualaman.
(Przeczytaj także: Zerkanie na warunki społeczności światowej w holenderskim okresie kolonialnym)
Faza rozwojowa miała miejsce w kierownictwie Pangeran Ario Noto Dirodjo, gdzie istniała chęć realizacji celów politycznych w organizacji Budi Utomo. Nawet Indo-Holender Douwes Dekker, który był bardzo zwolennikiem walki o wsparcie „polityki” przez Naród Świata, znalazł się w sferze walki Budi Utomo. Dzięki jego wpływowi rozumienie „Tanah Air World” stawało się coraz bardziej akceptowane i weszło do rozumienia jawajskiego.
Potem przyszedł czas na Indische Partij, który Douwes Dekker przygotowywał przez długi czas w ramach akcji prasowej. To stowarzyszenie jest polityczne i otwarte dla wszystkich ludzi na świecie bez wyjątku. Dla niego „ojczyzna ognistego powietrza” (świat) jest przede wszystkim.
Faza powstawania nowej organizacji
Budi Utomo zorganizował swój pierwszy kongres w dniach 3-5 października 1908 r., Który odbył się w Yogyakarta i uczestniczyło w nim siedem oddziałów z miasta Batavia, Bogor, Bandung, Magelang, Yogyakarta, Surabaya i Ponorogo. Na tym pierwszym kongresie udało mu się mianować Radena Adipati Tirtokoesoemo (byłego regenta Karanganyar) na pierwszego prezydenta Budi Utomo.
W kierownictwie Radena Adipatiego Tirtokoesoemo, chociaż wielu udało się przyciągnąć nowych członków arystokracji do urzędników kolonialnych, warunek ten w rzeczywistości sprawił, że młodzi członkowie woleli odejść na bok.
W tym stanie zaczęły powstawać nowe organizacje, takie jak organizacja utworzona przez stowarzyszenie dużych i małych kupców w Solo pod nazwą Sarekat Dagang Islam w celu wzajemnego wspierania się. Organizacja ta została później przemianowana przez Tjokroaminoto na Sarekat Islam z szerszym celem zjednoczenia wszystkich ludzi świata, których życie było gnębione przez kolonializm. To sprzyjające walce porozumienie zostało również zrealizowane przez organizację Indische Partij, którą od dawna przygotowywał Douwes Dekker. Te dwie organizacje były w czołówce jako organizacje walczące i w tamtym czasie Holendrzy bardzo się ich obawiali z powodu ich walk.
Brak doświadczenia we wprowadzaniu organizacji na arenę polityczną sprawił, że Sarekat Islam i Indische Partij stanęli na czele walki i zaczęli szerzyć znaczenie nacjonalizmu wśród szerszej społeczności. Znaczenie nacjonalizmu zaczęło być rozumiane przez szerszą społeczność i zaczęło być krytyczne wobec działań rządu holenderskich Indii Wschodnich.
Jednym z nich był incydent, który sprawił, że ludzie byli źli na politykę rządu holenderskich Indii Wschodnich, polegającą na zbieraniu pieniędzy od ludzi, które pierwotnie były wykorzystywane do świętowania rocznicy odzyskania niepodległości przez ich kraj. Ta złość skłoniła również Soewardiego Suryaningrata lub, który jest teraz lepiej znany jako Ki Hajar Dewantara, do napisania artykułu w formie sarkazmu przeciwko rządowi kolonialnemu pod tytułem „Als ik Nederlander was” (Jeśli jestem Holendrem).
Oczywiście to pismo spowodowało, że Holendrzy spalili brody i wtrącili Ki Hajar Dewantara wraz z dwoma jego przyjaciółmi i obrońcami, a mianowicie Douwes Dekker i Tjipto Mangoenkoesoemo do więzienia. Ponieważ w jego więzieniu działacze walki, organizacja Budi Utomo przejęła polityczny motor w walce o rdzenną ludność Jawy i poza Jawą.
