Kto lubi pić słodką herbatę? Do wyprodukowania tego napoju będziemy potrzebować nie tylko wody, ale także cukru jako substancji słodzącej. Przykładem roztworu jest tutaj woda herbaciana, podczas gdy cukier jest substancją rozpuszczoną. A teraz mówiąc o rozwiązaniach i substancjach rozpuszczonych, jakie dokładnie jest znaczenie rozwiązania?
W chemii roztwór można zdefiniować jako jednorodną mieszaninę dwóch lub więcej substancji, które nie reagują chemicznie, a ich skład może być różny. W roztworze, jeśli stosowanym rozpuszczalnikiem jest woda, to roztwór jest nazywany roztworem wodnym, a jeśli stosowanym rozpuszczalnikiem jest inny niż woda, roztwór jest nazywany roztworem niewodnym.
Rozwiązanie składa się z rozpuszczalnik (rozpuszczalnik) i solute (substancja rozpuszczona) lub nazywany również składnikiem roztworu. W powyższym roztworze słodkiej herbaty woda jest rozpuszczalnikiem, a cukier jest substancją rozpuszczoną. Teraz, jeśli zwrócimy uwagę, nie możemy już odróżnić cząstek substancji rozpuszczonej od rozpuszczalnika, prawda?
(Przeczytaj także: Wprowadzenie do stechiometrii w chemii)
W roztworze substancja, która ma mniejszą ilość, nazywana jest (substancją) rozpuszczoną lub rozpuszczoną, podczas gdy substancja, która ma większą ilość niż inne substancje, nazywana jest rozpuszczalnikiem lub rozpuszczalnikiem. Proces mieszania substancji rozpuszczonej i rozpuszczalnika w celu utworzenia własnego roztworu nazywa się rozpuszczaniem lub solwatacją.
Stężenie roztworu
Skład substancji rozpuszczonej i rozpuszczalnika w roztworze jest wyrażany jako stężenie roztworu. Stężenie na ogół wyraża się stosunkiem ilości substancji rozpuszczonej do całkowitej ilości substancji w roztworze lub stosunkiem ilości substancji rozpuszczonej do ilości rozpuszczalnika. Stężenie można wyjaśnić jakościowo lub ilościowo.
Jakościowo roztwór dzieli się na dwa typy, a mianowicie roztwór rozcieńczony i roztwór stężony lub roztwór stężony.
W rozcieńczonych roztworach ilość obecnej substancji rozpuszczonej jest stosunkowo niewielka. Podczas gdy w stężonym roztworze ilość obecnej substancji rozpuszczonej jest stosunkowo duża. Przykładami niektórych jednostek stężenia są molowe, molowe i części na milion (części na milion, ppm).
