Wyznaczanie wypadkowej wektora metodami graficznymi i analitycznymi

Jak omówiliśmy w poprzednich artykułach, wektory to symbole matematyczne, które mają kierunek i wielkość. Z tego powodu operacje na wektorach nie są tak proste, jak dodawanie lub mnożenie zwykłych liczb. W fizyce wektory są powszechnie używane do oznaczania prędkości, siły i pędu. Ale jak znaleźć kierunek i wielkość lub wynikowy wektor? Istnieją 2 sposoby znalezienia wynikowego wektora, a mianowicie metoda graficzna i metoda analityczna.

Metoda wykresu

Podczas korzystania z metody graficznej wektory muszą być zgodne ze skalą. Kierunek wektora odpowiada kierunkowi strzałki wektora, a rozmiar wektora musi odpowiadać jego długości. Następnie możemy użyć metod dodawania lub odejmowania, aby określić wielkość otrzymanego wektora. Po znalezieniu zmierz długość i kierunek wektora za pomocą kątomierza.

(Przeczytaj także: Sprawdźmy, typy i właściwości wektorów)

Wadą tej metody jest to, że może powodować błędy systematyczne przy obliczaniu dwóch lub więcej wektorów.

Metoda analityczna

W przeciwieństwie do metody grafowej, metoda analityczna określa wielkość i kierunek wektorów za pomocą wzorów i szkiców. Metoda ta jest realizowana z wykorzystaniem odniesienia w postaci układu współrzędnych kartezjańskich z punktem początkowym na współrzędnych (0, 0).

Poniżej przedstawiono wzór obliczania wektora przy użyciu metody analitycznej.

wynikowy 1

Oprócz metod graficznych i analitycznych istnieje zasadniczo kilka innych sposobów wykonywania operacji na wektorach, zarówno dodawania, jak i odejmowania. Tutaj możemy użyć metody Triangle, metody Tier i metody Polygon. Wyjaśnienie tych trzech metod można znaleźć tutaj.

Najnowsze posty

$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found