Było wiele ważnych wydarzeń, które miały miejsce i których doświadczyli ludzie na świecie przed rokiem 1908. Począwszy od powstania VOC, aż w końcu doszedł do okresu pracy przy zwłokach. Sama praca Rodi była dla Holendrów w tamtym czasie kolejnym sposobem na uzyskanie większych korzyści od ludzi na świecie.
Praca z ciałem jest jedną z form holenderskiego wykorzystywania zasobów ludzkich na świecie. Ten system jest egzekwowany w różnych regionach. Zwykle występuje na terenach plantacji, kopalniach, portach i innych ważnych obiektach.
Za panowania generalnego gubernatora Daendelsa, który doszedł do władzy w latach 1808-1811, bardzo zachęcano do pracy przymusowej. Za swojego panowania Daendels stosował korozyjne prace w wielu projektach, od budowy fabryk broni w Semarang i Surabaya po budowę dróg z Anyer do Panarukan o długości do 1100 km.
W wyniku budowy autostrady zginęło wielu ludzi na świecie. Oprócz fabryk i dróg poproszono ludzi na całym świecie o budowanie fortec.
(Przeczytaj również: Co oznacza Polityka Uprawy?)
Oprócz budowy fortec, Daendels prowadził także szereg działań na rzecz realizacji swoich celów w dziedzinie obronności i bezpieczeństwa, w tym zwiększał liczebność żołnierzy. Ta aktywność nagle zmieniła wizerunek Daendels. Jeśli był znany jako młody człowiek, który podtrzymywał motto rewolucji francuskiej, to po tym wszystkim, co się wydarzyło, stał się młodym człowiekiem, który był okrutny i dyktatorem.
Oprócz pracy przy zwłokach, za panowania Daendels wprowadzono kilka innych polityk, które jeszcze bardziej sprawiły, że ludzie cierpieli. Wśród tych zasad są:
- Wszyscy pracownicy rządowi otrzymują stałe wynagrodzenie i nie mogą angażować się w działalność handlową.
- Zabrania wynajmowania wiosek, z wyjątkiem produkcji cukru, soli i gniazd dla ptaków.
- Wdrażanie kontyngentu, czyli podatków poprzez przekazywanie upraw.
- Określenie verplichte levantie, zobowiązanie do sprzedaży płodów rolnych tylko rządowi po z góry określonej cenie.
W przeciwieństwie do Daendels, za panowania generalnego gubernatora holenderskich Indii Wschodnich Van Den Boscha w 1878 roku, polityka przymusowej uprawy została wdrożona. Polityka ta wymagała od ludzi sadzenia określonych przez Holendrów towarów w określony z góry sposób i całkowitego oddania swoich plonów Holandii.
