Od czasu odzyskania niepodległości do chwili obecnej świat doświadczył różnych zmian w systemie politycznym i gospodarczym. Demokracja, którą dziś czujemy, wymaga długiego procesu. Jednym z demokratycznych systemów wdrożonych przez świat jest demokracja kierowana, która miała miejsce w latach 1959-1965.
Demokracja kierowana to system demokratyczny, w którym wszystkie decyzje koncentrują się na przywódcy kraju, który był wówczas sprawowany przez prezydenta Soekarno. Demokrację tę po raz pierwszy ogłosił prezydent Soekarno podczas otwarcia zgromadzenia konstytucyjnego 10 listopada 1956 r.
Dlaczego demokracja kierowana?
Istnieje kilka powodów, dla których zainicjowano system demokracji kierowanej. Jeśli chodzi o bezpieczeństwo społeczne, w ery liberalnej demokracji świat zmagał się z wieloma ruchami separatystycznymi. Ruchy te spowodowały niestabilność w kraju.
Ponadto w okresie liberalnej demokracji wielokrotnie dochodziło do zmian gabinetu, przez co zaprojektowane programy nie mogły zostać w pełni wdrożone. W efekcie rozwój gospodarczy nie przebiegał sprawnie. Konstytuanta nie sporządziła również projektu nowej konstytucji, która miałaby zastąpić konstytucję z 1950 r.
Demokracja kierowana została poprzedzona zaleceniem prezydenta Soekarno, aby zastąpić UUDS z 1950 r. Powrotem do konstytucji z 1945 r. Ponieważ propozycja zawierała zalety i wady wśród członków konstytucyjnych, odbyło się głosowanie. W rezultacie 269 osób zgodziło się na powrót do Konstytucji z 1945 roku, a 199 osób nie zgodziło się na powrót do Konstytucji z 1945 roku.
(Przeczytaj także: 5 ważnych faktów na temat dekretu prezydenckiego z 5 lipca 1959 r.)
Jednak wyniki głosowania nie mogły zostać przeprowadzone, ponieważ posłowie, którzy zaaprobowali propozycję prezydenta Soekarno, nie osiągnęli 2/3 głosów, zgodnie z artykułem 137 UUDS z 1950 r. Dlatego prezydent Soekarno wydał dekret prezydencki w sprawie 5 lipca 1959, który zawierał:
- Konstytucja z 1950 r. Nie ma już zastosowania,
- wejście w życie Konstytucji z 1945 roku,
- rozpuszczenie składników,
- utworzenie MPRS i DPAS.
Jeśli tak, to co odróżnia kierowaną demokrację od innych systemów demokratycznych?
Jedną z najbardziej dominujących cech demokracji kierowanej jest dominująca władza prezydencka. Ten typ demokracji stawia prezydenta ponad wszelką władzę w rządzie światowym. Stało się to przyczyną powstania luki, jaka miała wówczas miejsce na Świecie. W rezultacie prezydent, który ma najwyższą władzę, może łatwo pozbyć się partii, które uważa za niespójne lub konfliktowe na polu politycznym.
Ponadto partie polityczne mają ograniczone miejsce w erze demokracji kierowanej. Członkowie zajmujący stanowiska w rządzie nie są już wybierani z partii politycznych. Zadaniem partii politycznych było wówczas jedynie wspieranie prezydenta i jego polityki.
Nie tylko partie polityczne, prasa jest również powściągliwa i nie może kierować politycznymi aspiracjami ludzi. Niektórzy pozbawieni skrupułów ludzie ograniczają wolność prasy, więc wiadomo, że naród światowy jest w tym czasie zamknięty.
Wzmocniono rolę wojska w dobie demokracji kierowanej. Byli wyposażeni w broń i wyznaczeni jako obrońcy, zwłaszcza dla prezydenta Soekarno. Ideologia komunistyczna również szybko się rozprzestrzeniła, zwłaszcza ze względu na wzajemne stosunki między PKI a prezydentem Soekarno.
