Zrozumienie zasad działania Lup

Tym z Was, którzy lubią filmy detektywistyczne, takie jak „Sherlock Holmes”, nie jest oczywiście obce lup czy szkło powiększające, które jest często używane do szukania dowodów w celu rozwiązania sprawy. Używając pętli, małe obiekty można zobaczyć wyraźniej i większe. Czy wiesz, co oznacza pętla i jak działa sama zasada pętli?

Lup to przyrząd optyczny składający się z wypukłej soczewki, który służy do oglądania małych obiektów, dzięki czemu wydają się wyraźne lub większe niż ich rzeczywisty rozmiar. Toczeń jest zwykle przymocowany małą łodygą dla łatwego uchwycenia. Dodatkowo zastosowanie pętli jako lupy wynika z tego, że im bliżej oka obiekt ma ten sam rozmiar, tym większy obiekt można zobaczyć. I odwrotnie, im dalej znajduje się oko, tym mniejszy jest obiekt.

Oprócz oglądania małych obiektów, pętle mogą być również używane do skupiania i koncentracji promieni ultrafioletowych ze słońca. Tam, gdzie użycie pętli na cienkiej kartce papieru lub suchych liściach, aby stworzyć gorący punkt w centrum uwagi, z czasem zapali się.

(Przeczytaj również: Poznanie mikroskopu i jego części)

Zasada działania pętli jest prosta, a mianowicie poprzez umieszczenie obiektu, który ma być obserwowany, pomiędzy punktem środkowym a ogniskiem (f) soczewki, tak aby mógł tworzyć wirtualny, pionowy i powiększony obraz. Ponadto obiekty można obserwować za pomocą pętli na dwa sposoby, w tym okiem z maksymalnym akomodacją oraz okiem bez akomodacji.

Maksymalne przystosowanie oczu

Oko z maksymalnym akomodacją to sposób patrzenia na przedmioty, w których mięśnie rzęskowe pracują z maksymalną siłą, dociskając soczewkę pętli do kształtu wypukłego. Aby oko mogło przyjąć maksymalne akomodacje, wynikowy obraz musi spaść w punkcie blisko oka (+25).

Powiększenie obrazu w pętli z oczami akomodującymi można wyrazić wzorem: M = + 1, gdzie M = powiększenie kątowe, Sn = bliski punkt normalnego oka (25 cm), if = ogniskowa pętli .

Oczy nie są przystosowane

Ciągłe obserwowanie obiektów za pomocą pętli okiem przystosowującym może męczyć oko. W związku z tym obserwacje można prowadzić również okiem nie akomodacyjnym, gdzie obiekt musi znajdować się w ognisku soczewki, aby promienie wpadające do oka były równoległe, a powstały obraz znajdował się w nieskończonej odległości.

Powiększenie obrazu w pętli z okiem nie mieszczącym się można wyrazić wzorem: M =, M = powiększenie pętli, Sn = punkt w pobliżu normalnego oka (25 cm), f = ognisko.

Najnowsze posty

$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found