Bakterie są często uważane za organizmy szkodliwe dla ludzi. Oczywiście, ponieważ wiele chorób jest powodowanych przez te organizmy. Po prostu powiedz gruźlica lub tężec.
Należy jednak zauważyć, że istnieje również wiele pożytecznych bakterii dla ludzi. Na przykład bakterie biorące udział w fermentacji żywności lub bakterie w naszych ciałach, lub też są to czynniki rozkładające lub rozkładające. W gruncie rzeczy dużo.
A to nic innego, jak tylko dlatego, że same bakterie mają wiele typów, z różnymi rolami i funkcjami. Jeśli są szczegółowe, organizmy te można sklasyfikować na podstawie ich kształtu, barwienia metodą Grama, temperatury i zapotrzebowania na tlen.
Aby dowiedzieć się więcej szczegółów, zobacz następujący artykuł.
Klasyfikacja na podstawie formularza
Patrząc z kształtu, bakterie są podzielone na kokusy, pałeczki i bakterie spiralne.
Coccus ma okrągły lub jajowaty kształt. Ten typ może żyć samotnie, ale może również żyć w formacji z innymi podobnymi bakteriami. Dwa połączone razem kokusy nazywane są diplococci, podczas gdy cztery kokusy tworzące pudełko nazywane są tetradami. Najpowszechniejszym układem tego typu jest łańcuch bakterii zwany paciorkowcami.
(Przeczytaj także: Rzuć okiem na 4 fazy wzrostu bakterii, cokolwiek?)
Bacilli lub Bacillus to grupy, które tworzą łodygi, pomimo nazwy Bakcyl używany również jako rodzaj. Większość bakterii z tej kategorii to pojedyncze pałeczki, chociaż są też pałeczki diplobacillusów występujące w parach i paciorkowce występujące w łańcuchach.
Wreszcie spirale lub krętki to bakterie tworzące krzywe. Wiele z tych typów ma sztywny charakter i ma zdolność poruszania się. Typy spirali są dalej podzielone na vibrio, spirilla i krętki. Vibrio ma kształt przecinka, a spirilla ma sztywną strukturę spiralną. Wreszcie Spirochetes utworzyły elastyczną spiralę.
Klasyfikacja oparta na barwieniu metodą Grama
Duński naukowiec Hans Christian Gram wynalazł metodę klasyfikacji bakterii na podstawie struktury ich ścian komórkowych. Podzielił go na podstawie chemicznego zastosowania barwienia i podzielił na dwa typy, a mianowicie Gram dodatnie i Gram ujemne.
Gram dodatni był w stanie zachować testowany fiolet krystaliczny. Oznacza to, że ten typ ma grubą lub wielokrotną warstwę peptydoglikanu. Większość bakterii tego typu ma kwas teitoinowy, nie ma przestrzeni peryplazmatycznej i błony zewnętrznej. Jest również podatny na wysuszanie, ale jest mniej odporny na antybiotyki. Ściana komórkowa składa się tylko z jednej warstwy, a jej zawartość jest niewielka.
Tymczasem Gram-ujemny nie zachowuje fioletowego koloru i jest bardziej czerwony lub różowy. Ten typ jest bardziej odporny na przeciwciała, ponieważ ma ścianę komórkową, która jest trudna do penetracji. Peptydoglikan w bakteriach Gram-ujemnych jest zwykle cienki i nie zawiera kwasu teitoinowego, przestrzeni peryplazmatycznej i ma zewnętrzną błonę.
Klasyfikacja na podstawie temperatury
Jeśli podzielimy je ze względu na ich zdolność przystosowania się do temperatury, istnieją trzy rodzaje bakterii: termofilne, mezofilne i psychofilne.
Thermophile jest w stanie wytrzymać środowisko o wysokiej temperaturze, a mianowicie 41-122 stopni Celsjusza. Ten typ występuje zwykle w ciepłych regionach Ziemi, takich jak gorące źródła, głębokie oceany hydrotermalne i kompost.
Tymczasem mezofil to typ, którego optymalny wzrost występuje w umiarkowanych temperaturach, czyli 20-45 stopni Celsjusza. Zwykle ten rodzaj znajduje się w serze i jogurcie. Większość patogenów atakujących ludzi również należy do mezofili.
Wreszcie psychrofile to grupa bakterii, które mogą rosnąć i rozmnażać się w niskich temperaturach, od 20 do 10 stopni Celsjusza. Charakteryzują się lipidowymi błonami komórkowymi, które są odporne chemicznie na niskie temperatury i często wytwarzają białka przeciw zamarzaniu, aby utrzymać płyny wewnętrzne i ich DNA.
Klasyfikacja oparta na zapotrzebowaniu na tlen
Ze względu na zapotrzebowanie na tlen bakterie dzieli się na tlenowe, beztlenowe, fakultatywnie beztlenowe i mikroaerofilne.
Aerobik to bakterie, które potrzebują tlenu do procesów metabolicznych i oddychania komórkowego. Ten typ wykorzystuje tlen do metabolizowania związków, takich jak węglowodany i tłuszcze, do produkcji energii. Może również wytwarzać więcej energii ATP niż oddychanie beztlenowe lub fermentacja, ale jest podatne na stres oksydacyjny.
Następny typ to beztlenowy. Beztlenowce dzielą się na trzy, a mianowicie beztlenowce obligatoryjne, beztlenowe tolerancyjne i fakultatywne.
Beztlenowce Obligate to typy, które nie potrzebują tlenu do wzrostu. W rzeczywistości gatunek ten może umrzeć pod wpływem tlenu, chociaż na różnym poziomie.
(Przeczytaj także: Rozmnażanie w bakteriach, jak przebiega proces?)
Tymczasem tlenotolerancja beztlenowa to rodzaj, który nie potrzebuje tlenu, ale jest w stanie chronić się przed tlenem. Ten typ bakterii wykorzystuje oddychanie beztlenowe i fermentację do produkcji energii ATP. Zawiera również enzymy dysmutazę ponadtlenkową i peroksydazę, ale brakuje enzymu katalazy.
Z drugiej strony, fakultatywne formy beztlenowe generują energię ATP poprzez oddychanie tlenowe, jeśli w środowisku jest tlen, ale mogą przejść do oddychania beztlenowego lub fermentacji przy braku tlenu.
Wreszcie mikroaerofil to rodzaj, który wymaga tlenu, aby przetrwać, ale tylko w niskich stężeniach. Ten typ bakterii potrzebuje tlenu, ponieważ nie jest w stanie przeprowadzić fermentacji ani oddychania beztlenowego. Jednak ten typ zostanie zatruty, jeśli zostanie wystawiony na wysokie stężenie tlenu.
