Podczas nauki języka angielskiego z pewnością znamy tak zwane rzeczowniki w liczbie pojedynczej i mnogiej. Gdzie te dwa rodzaje rzeczowników są często używane z reguły do rozróżnienia, które z nich oznacza jedno słowo, a drugie wiele.
Rzeczownik w liczbie pojedynczej
Rzeczowniki w liczbie pojedynczej to słowa, które mają tylko jedną liczbę, gdzie słowo odnosi się do pojedynczej osoby, miejsca, przedmiotu lub idei. Na przykład piłka, jedna, kobieta.
Ogólnie rzecz biorąc, rzeczownik w liczbie pojedynczej jest zawsze poprzedzony przedimkiem (rodzajnikiem) a lub an, zanim rzeczowniki w liczbie pojedynczej, szczególnie dla przedmiotów, mogą być policzone i zaczynają się od spółgłoski. Do rzeczownika w liczbie pojedynczej należą wszystkie rzeczowniki, które nie ulegają zmianie lub nie są dodawane s lub es. Przykłady rzeczowników w liczbie pojedynczej to:
- Jest nauczycielem (jest nauczycielem).
- Nie posiada samochodu (nie posiada samochodu).
- Widziałem niedźwiedzia w zoo (widziałem niedźwiedzia w zoo).
Istnieją jednak również przedimki (przedimki), które są używane przed rzeczownikami w liczbie pojedynczej i policzalnej, które zaczynają się od dźwięku samogłoski. Oto przykład:
- Jest aktorem (jest aktorem).
- Nie dostała zaproszenia (nie dostała zaproszenia).
- Widziałem orła w zoo (widziałem orła w zoo).
(Przeczytaj także: Rodzaje zaimków w języku angielskim)
Rzeczownik w liczbie mnogiej
W przeciwieństwie do rzeczownika w liczbie pojedynczej rzeczownik w liczbie mnogiej jest rzeczownikiem używanym do wskazania, że istnieje więcej niż jeden dopełnienie. Zazwyczaj tworzy się z pojedynczego rzeczownika przez dodanie s / es do rzeczownika. Na przykład: piłki, oni, kobiety.
Istnieje 6 zasad, o których należy pamiętać podczas pisania lub tworzenia rzeczowników w liczbie mnogiej. Które reguły oparte są na literze na końcu słowa, m.in .:
- W przypadku większości rzeczowników w liczbie pojedynczej dodaj końcówkę „s” na końcu rzeczownika. Na przykład: małpa - małpy, ołówek - ołówki, dziewczyna - dziewczyny.
- Dodając przyrostek „es” do rzeczowników w liczbie pojedynczej kończących się na s, x, z, sh lub ch. Na przykład: gaz - gazy, skrzynia - pudełka, walc - walce, szczotki - szczotki, kościół - kościoły.
- Zmiana przyrostka „y”, który zaczyna się od spółgłoski w pojedynczym rzeczowniku, na przyrostek „i”, a następnie dodaje „es”. Na przykład: niebo - niebo, armia - armie, chłopiec - chłopcy, aleja - alejki.
- W przypadku rzeczowników kończących się na „f” lub „fe” przez dodanie „s” lub rzeczowników kończących się na „f” lub „v” przez dodanie „s” lub „es”. Na przykład: wiara - przekonania, dach - dachy, bochenek - bochenki, życie - życie, nóż - noże.
- W przypadku rzeczowników kończących się na literę „o” poprzez dodanie „s” lub „es”. Jedną ze sztuczek, o których należy pamiętać, jeśli chodzi o dźwięk, jest po prostu dodanie litery „s”. na przykład: wiolonczela - wiolonczele, fortepian - fortepiany, radio - radia, ziemniak - ziemniaki, pomidor - pomidory.
- Istnieje kilka rzeczowników, które mają nieregularną liczbę mnogą. Na przykład: mężczyzna - mężczyźni, kobieta - kobiety, dziecko - dzieci, stopa - stopy, ząb - zęby.
