Kto nie zna Nelsona Rolihlahli Mandeli lub lepiej znanego jako Nelson Mandela? Oprócz tego, że był znany jako pierwszy czarny RPA na stanowisku prezydenta (1994-1999), Mandela był także postacią, która odegrała kluczową rolę w eliminowaniu wpływów apartheidu w tym kraju. Apartheid, czy też sama polityka apartheidu, to polityka różnicy kolorów między czarnymi a białymi.
Polityka apartheidu miała miejsce z powodu złego traktowania Brytyjczyków wobec rdzennych plemion w Południowej Afryce lub często nazywanych plemionami pomocniczymi.
W 1652 roku, w celu skolonizowania zasobów naturalnych, kiedy Holendrzy skolonizowali Republikę Południowej Afryki, Wielka Brytania również miała takie samo pragnienie skolonizowania kraju, co doprowadziło do wojny burskiej w latach 1899-1902 między Holandią a Anglią. Po przejęciu przez Brytyjczyków kontroli w Republice Południowej Afryki pojawiła się dyskryminacja ze strony Brytyjczyków wobec rdzennych plemion południowoafrykańskich.
Ludność Republiki Południowej Afryki jest następnie klasyfikowana na cztery główne grupy, a mianowicie białe lub europejskie pochodzenie, grupy etniczne Bantu (rdzenne plemiona w RPA), ludność azjatycka, która pochodzi głównie z Pakistanu i Indii oraz osoby kolorowe lub mieszanej krwi, gdzie grupa Cape Malay obejmuje.
Nagle separacja plemienna, która miała miejsce w Republice Południowej Afryki, spotkała się z odpowiedzią społeczności międzynarodowej. Nawet Zgromadzenie Ogólne ONZ potępiło ten akt. Działania podjęte przez rząd spotkały się również z poważną reakcją mieszkańców RPA. W Afryce Południowej często dochodziło do buntowniczych ruchów zmierzających do zniesienia rządów apartheidu. Jednym z najbardziej znanych jest ten, na czele którego stoi Afrykański Kongres Narodowy (ANC), któremu przewodził Nelson Mandela.
Koniec polityki apartheidu
W 1961 roku Mandela poprowadził południowoafrykańską akcję pozostania w domu. Rząd apartheidu zareagował na tę akcję aresztowaniem, a następnie wrzuceniem Mandeli do więzienia w Pretorii w 1962 roku. Został zwolniony dopiero 28 lat później, a dokładniej 11 lutego 1990 roku za panowania Frederika Willema de Klerka.
Uwolnienie Nelsona Mandeli pozytywnie wpłynęło na walkę mieszkańców RPA w walce o eliminację polityki apartheidu. 2 maja 1990 r. Rząd Republiki Południowej Afryki po raz pierwszy podjął negocjacje z ANC w celu uchwalenia prawa nie rasowego. W dniu 7 czerwca 1990 r. Frederik Willem de Klerk zniósł stanowe prawo nadzwyczajne, które ma zastosowanie do prawie wszystkich części kraju Republiki Południowej Afryki.
Nelson Mandela potrzebował dużo czasu, aby uzyskać władzę bez rasizmu i znieść rządy apartheidu. 21 lutego 1991 r. Zniesiono ustawę o apartheidzie, aw 1994 r. Odbyły się pierwsze wybory, w wyniku których zwyciężył Nelson Mandela, który trwał do 10 maja 1994 r., Koronowany na pierwszego czarnego prezydenta w Afryce i nagrodzony. Pokojową Nagrodę Nobla, która również oznaczała koniec polityki apartheidu w kraju produkującym diamenty.
