Roztwór elektrolitu to roztwór, który może przewodzić prąd elektryczny. Przewodnictwo elektryczne może wystąpić z powodu obecności jonów dodatnich i jonów ujemnych poruszających się. Im więcej wytworzonych jonów, tym silniejsze przewodnictwo elektryczne roztworu. Ten roztwór elektrolitu jest powiązany z koncepcją kwasowo-zasadową.
Koncepcja kwasowo-zasadowa, którą omówimy tym razem, wyjaśni, czym są roztwory kwasowo-zasadowe. Istnieją trzy powszechnie znane koncepcje, a mianowicie koncepcja Arrheniusa, koncepcja Bronsteda-Lowry'ego i koncepcja Lewisa.
Koncepcja Arrheniusa
Zgodnie z koncepcją Arrheniusa kwasy to substancje dysocjujące z wytworzeniem jonów H + w roztworze, na przykład kwas solny (HCl) i kwas octowy (CH3COOH). Spójrz na równanie poniżej.
CH3COOH(JA) H +(JA) + CH3GRUCHAĆ-(JA)
HCl(JA) -> H +(JA) + Cl–(JA)
HCl i CH3COOH jest kwasem Arrheniusa, ponieważ może wytwarzać jony H + w roztworze.
Tymczasem zasady to substancje dysocjujące, aby wytworzyć w roztworze jony OH, takie jak wodorotlenek sodu (NaOH) i wodorotlenek amonu (NH4O).
NaOH(JA) -> Na +(JA) + OH–(JA)
NH4OH NH4 +(JA) + OH–(JA)
NaOH i NH4OH jest zawarty w bazie Arrheniusa, ponieważ może wytwarzać jony OH w roztworze.
Konstelacja Bronsteda-Lowry'ego
Koncepcja kwasowo-zasadowa Bronsteda-Lowry'ego odnosi się do jonów lub protonów H +. Substancje, które mają tendencję do oddawania jonów H + (protonów) innym substancjom, to kwasy. Są również znane jako donory protonów, których przykładami są HCl i CH3COOH.
-H3O +
HCl + H2O Cl–
-H3O +
CH3COOH + H2O CH3GRUCHAĆ-
-H3O +
HSO4- + H2O tak42-
HC1, CH3COOH, HSO4- są kwasami, ponieważ są donorami protonów.
(Przeczytaj także: Zrozumienie procesu miareczkowania kwasowo-zasadowego, co to jest?)
Tymczasem zasady to substancje, które mają tendencję do przyjmowania jonów H + (protonów) z innych substancji. Nazywa się je akceptorami protonów, przykładem jest NH3 i CO32-.
-H3O +
NH3 + NH HCl4++ Cl-
-H3O +
WSPÓŁ32- + H2O HCO3- + Cl–
Te dwie są klasyfikowane jako zasady, ponieważ akceptują protony.
Koncepcja Lewisa
Substancje, które mają tendencję do przyjmowania par elektronów z zasad do tworzenia koordynacyjnych wiązań kowalencyjnych, nazywane są kwasami Lewisa. Koncepcja kwasowo-zasadowa przedstawiona przez Lewisa stwierdza, że kwasy mają niepełny lub rozwinięty oktet. Kwasy działają również jako akceptory par elektronów, przykładem jest SO3, BF3i ZnCl2.
Tymczasem substancje, które mogą dostarczać pary elektronów do tworzenia koordynacyjnych wiązań kowalencyjnych, nazywane są zasadami Lewisa. Zasady mają samotne pary i działają jako dawcy par elektronów. Przykładem zasady Lewisa jest NH3, Cl– i SPIRIT.
