Historię trzeba studiować, a to nie bez powodu. Oprócz możliwości prześledzenia prawdy o wydarzeniach, które miały miejsce w przeszłości, ważne jest również poznanie historii, ponieważ może nam pomóc w ustaleniu pochodzenia czegoś. Na przykład, skąd się wziął, co leży u podstaw procesu jego powstania, kiedy i tak dalej.
Jako nauka, sama historia jest podzielona na kilka części, albo jako sama nauka, jako wydarzenie, jako opowieść, albo jako sztuka.
Tak więc, jeśli w poprzedniej dyskusji zapoznaliśmy się z historią jako historiami i wydarzeniami, tym razem będziemy zgłębiać historię jako sztukę. Co to znaczy?
Historia jako sztuka jest zasadniczo związana z tym, jak zostało napisane wydarzenie lub opowieść. Oznacza to, że piszący historyk musi mieć dobrą intuicję, wyobraźnię, emocje i styl językowy. Więc nie chodzi tylko o pisanie bez żadnego uzasadnienia.
Intuicję można zdefiniować jako zdolność bezpośredniego poznania lub zrozumienia czegoś na temat badanego tematu; Emocje to wybuchy uczuć, które rozwijają się i wchodzą w pismo; Styl językowy to charakterystyczny sposób wyrażania myśli i uczuć w formie pisemnej; podczas gdy wyobraźnia to zdolność do rozwijania wydarzeń w oparciu o doświadczenie lub rzeczywistość danej osoby.
Historycy potrzebują intuicji przy wyborze tematów, aby zebrać wszystkie fakty w opowieść. Tymczasem potrzebna jest wyobraźnia w zestawianiu faktów historycznych, które zostały znalezione, tak aby były kompletne i zaokrąglone, aby były łatwe do zrozumienia.
(Przeczytaj także: Zrozumieć historię jako historie i wydarzenia)
Należy zauważyć, że historyczna konstrukcja lub opis wydarzenia nie może być dokładnie tym samym, co faktyczne wydarzenie, dlatego historycy potrzebują wyobraźni, aby zebrać dostępne już fakty historyczne.
To oczywiście nie jest łatwe. Bo to znaczy, że historyk musi mieć wysoką artystyczną duszę. Ale jednocześnie nie może być arbitralne. Po prostu powiedz, żeby jego pismo było interesujące do przeczytania. Sztuka jest potrzebna do pisania dzieł historycznych - poza dokumentami lub danymi, aby historia nie brzmiała sztywno ani nudno.
Krótko mówiąc, historia jako sztuka jest ściśle związana ze zdolnością historyka do przepisania wydarzenia na odczyt, który jest nie tylko łatwy do zrozumienia, ale także interesujący do odczytania.